Project “Gegoten Lood”
Dag 6
20 oktober 2010
Sonja
Zimmermann
Roisin
Bryce was de eerste spreekster op de zesde en laatste dag. Roisin is lid van de Derry Antiwar Coalition en actief lid
van de Socialistische Party in Derry.
Eenvoudig, bescheiden meer nog dan verlegen bracht zij prachtig naar voren wat
een burger kan bereiken door gewoon naar voren te stappen. Haar verhaal begon met een korte schets van de geschiedenis
en de collectieve ervaringen van de bevolking van Ulster vanaf de tweede
wereldoorlog. Door het voortdurende geweld waar de bevolking mee te maken had
en de armoede en trauma’s die dat veroorzaakte konden de burgers van Ulster
zich heel goed verplaatsen in de situatie van het Palestijnse Volk. Dit bracht
de Noord Ieren er toe ook werkelijk in verzet te komen en zo groot en zo ver
mogelijk hun solidariteit uit te dragen. Zij wisten dat een volk dat met geweld
leeft hunkert naar solidariteit en een beweging richting ‘oplossing’. De Derry Antiwar Coalition
werd opgericht.
De Derry Antiwar
Coalition richtte zijn pijlen op de firma Raytheon
toen duidelijk werd dat met name de bommen die
gebruikt werden op 31 juli 2006 in Zuid Libanon op de Palestijnse bevolking die
daar in ballingschap leeft door Ratheon was geproduceerd.
Raytheon is een onderneming die wapentuig produceert waaronder ook
clusterbommen, en bommen gevuld met o.a. fosfaat en napalm. Er zijn twee
invallen gedaan bij Raytheon. Eén inval door negen mannen (de eerste inval) en
één door negen vrouwen. Er was een duidelijk verschil in methode van actie
voeren. De mannen hadden zich echt toegang moeten verschaffen terwijl de
vrouwen zich hadden laten insluiten. De mannen hadden de computers uit de ramen
gegooid om zo te zorgen dat de boekhouding van de fabriek onbruikbaar zou
worden. De vrouwen hebben alleen de software onklaar gemaakt.
Beide groepen zijn vrij gesproken door de Engelse rechtbank met de
motivatie dat de activisten intentioneel en daadwerkelijk een bijdrage hebben
willen leveren aan het bekorten c.q. beëindigen van een oorlog. De acties
hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat Raytheon uit Ierland is verdwenen.
Een grote overwinning, niet alleen voor de activisten maar voor de
hele Ierse bevolking in aanmerking genomen dat de actie breed werd gedragen wat
gezien het hoge werkloosheid percentage een extra dimensie krijgt.
De actie was
niet zonder gevaar. Volgens het geldende recht had de rechter ook kunnen
beslissen jaren lange celstraffen op te leggen.
Roisin Bryce
De Badjassen
Brigade
“Mooi niet!”
was de slogan die de badjasbrigadiers kozen voor hun
campagne tegen de schoonheidsproducten van Ahava. Ahava, dat betekent “liefde”. Maar ze konden geen liefde
bespeuren in een product dat gemaakt werd van grondstoffen uit de Palestijnse bezette
gebieden, zonder dat de rechtmatige eigenaren daarvoor iets terug krijgen. Ahava producten worden gemaakt van modder uit de Dode Zee,
en in een illegale nederzetting verwerkt.
We zijn
getuigen van een omgekeerde striptease: de witte badjassen worden aangetrokken,
de roze handdoeken om het haar gewikkeld, de roze badslofjes gaan aan. Aldus
uitgedost gaat de badjasbrigade naar de winkels die Ahava
producten slijten, om hen erop te attenderen dat ze gestolen producten
verkopen, en dat heet helen. Ze spreken het verraste winkelende publiek aan op
de foute herkomst van de spullen van Ahava . Iemand in het publiek steekt zijn vinger op: hij vindt
het wel OK dat Israeliërs aan Ahava
verdienen. Er valt een ijzige stilte. Met zo iemand willen de dames van Ahava zich niet engageren, lijkt het. En dan volgt,
misschien als antwoord, een bekend lied: “Ahava in de
zak, in de zak, in de zak / Ahava in de zak, die
krijgt een hele grote plak!”
De Badjassen Brigade
De afsluitende voordracht van Anja Meulenbelt.
Anja was vier dagen intensief opgetrokken met de buitenlandse
activisten. Er was een warme sfeer ontstaan van uitwisseling, interesse en
begrip. Nieuwe inzichten kwamen naar voren. Kennis werd gedeeld. Het
uitgangspunt van Gegoten Lood was het koppelen van kunst en wetenschap aan het
handelend optreden van de activist.
Anja Meulenbelt legde een gloedvolle
getuigenis af van waarom een mens overgaat tot handelen in een perspectief van
ongerechtigheid tegen de heersende mores in. Anja bouwde haar betoog heel degelijk
op. Ze liet het licht schijnen over het ontstaan van het Zionisme in de tweede
helft van de 19e eeuw. Een gedachtegoed waar toen al naar gekeken
werd met een houding van: “ eigenlijk irreëel en uit de tijd”. Duidelijk werd
dat na de tweede wereldoorlog Israël onwettig uitgeroepen is en dat na de
oorlog van 1967 de grenzen, zoals vastgesteld door de Verenigde Naties, met
Palestina nooit gerespecteerd zijn. Anja benadrukte dat wij, de Westerse Wereld
met vereende krachten moeten werken aan het voorkomen dat Israël verder
afglijdt tot een fascistische staat met apartheid, nog meer willekeur en
corruptie. Een staat die bezig is zichzelf van binnenuit op te blazen. Anja
vertelde over haar werk in Gaza en wat het voor de
bevolking daar betekent voordurende onvrij te zijn, afgesloten van de
buitenwereld, ondervoed en omsingeld. Zij wees erop dat er een nieuwe methode
is ontwikkeld met het omsingelen van een heel volk op een grondgebied van twee
maal Texel terwijl wel iedereen Al Jazeera en de BBC
kan bekijken. De bezetter heeft de plicht voor inwoners van het bezette gebied
te zorgen. Dit gebeurt nu niet door de bezettende mogendheid maar door de
Internationale Gemeenschap. Hierdoor wordt de Internationale Gemeenschap medeplichtig.
Zij wees er met klem op dat zoveel onrecht en zoveel foute vooronderstellingen
haar er toe hebben bewogen met hart en ziel in te gaan op de situatie in Gaza. Zij werkt daar met een eigen
organisatie om mensen die invalide zijn geworden in de bombardementen te
begeleiden en kennis over te dragen aan het verzorgend personeel.
Zij riep met klem op te kiezen voor politieke stromingen die oog
hebben voor het falen van de huidige internationale politiek ten aanzien van
het Midden Oosten. Een uitnodiging aan iedereen eens ter plekke te gaan kijken
en dan nog eens de eigen mening kritisch te herijken. Als u werkelijk Gaza binnen gaat en u werkelijk ziet, voelt, hoort en ruikt
wat zich daar afspeelt weet ik zeker dat u het niet droog houdt. Anja hielt het
tijdens haar voordracht in ieder geval net niet helemaal droog.
Anja Meulenbelt
Anja
en Ingrid
Componist en musicus Harry de Wit sloot
“Gegoten Lood”af met een optreden waarbij hij de fabriekshal via geluid
transformeerde tot woestijn. Met eigengemaakte zweepfluiten en het uitschreeuwen
van namen van mensen die zoekende waren riep hij de leegte aan waar de geesten
uit “Gegoten Lood” in ronddwalen op zoek naar gerechtigheid.
Tekst Sonja Zimmermann
en Ingrid Rollema
Foto’s Robin Lutz en Karin van der
Heijden
FIN